روايه مريم وادهم جميع الفصول كامله بقلم الكاتبة نسمه مالك

 ربنا يصلحلك حالك ويريح بالك...

مريم:يارب يا ماما ادعيلى كتير اوى من قلبك بكون مطمنه بدعواتك ربنا يديكى الصحه وطولت العمر ياحبيبتى..

انا كلت الحمد لله تسلم ايديكى يا مامتى..

جيهان:بألف هنا وشفا يا مريومه قومى بقى الحقى نامى شويه جنب الواد تيمو..

 وانا هعملك ورق العنب اللى بتحبيه وهدبحلك فرخه بلدى تقويكى شويه يا نور عينى....

....بوست ايد امى ودماغها ودخلت نمت جنب ابنى وروحت فى النوم فى ثوانى من كتر تعبى وسهرى طول الليل..

 واللى حصلى من جوزى وحماتى نمت كتير اوى..

 لدرجه مسمعتش ابنى لما صحى وامى خدته من جنبى سكتته..

 وحاولت تصحينى لكنى كنت تعبانه اوى صعبت عليها سبتنى اكمل نوم..

 وصحيت على صوت زعيق بابا وسمعت اسم جوزى فى وسط كلامه...

عبد الخالق:بزعيق وغضب...بنتى متضربش يا جيهان انا عمرى ما ضربتها علشان هو يمد ايده عليها دى بنتى الوحيده اللى جوزتهالو بعد ما حفى وراها يجبهالى مضروبه والله ما هيشوفها تانى..

جيهان:اهدى وصلى على النبى يا ابو مريم ووطى صوتك البت نايمه وشكلها تعبان اوى...

أقعد بس كده وفهمنى ايه اللى حصل وعرفت ازاى ان ادهم ضرب البت فطمنى يا اخويا بنتك مبتقوليش على حاجه ما انت عارفها....

مريم:انا صحيت ياماما...

جريت على بابا حضنته وانفجرت فى العياط...

عبد الخالق:عيطى يا حبيبه ابوكى حقك عليا انا..

 بس والله لاجبلك حقك..

جيهان:ببكاء ودموع غزيره..هتفهمونى فى ايه ولا اصوت والم عليكو الناس...

....بعدت عن حضن بابا وبصتله مستنياه يتكلم..

عبد الخالق:البيه اتصل بيا وقالى يا عمى عايز اشوفك بره البيت قولت وماله خلصت شغل وكلمته يجيلى على القهوه اللى بقعد عليها...

فلاش بااااااااك.

عبد الخالق:خير يا ادهم با ابنى قلقتنى انت كويس ومريم وتيمو كويسين..

ادهم:بصراحه يا عمى انا ومريم شدين مع بعض شويه..

عبد الخالق:يابنى البيوت ياما بيحصل فيها ومره عليك ومره عليها المركب تمشى..

ادهم:بس انا مخنوق من الدنيا كلها ومن المسؤليه وحمل تقيل وكبير اوى على كتافى وهى ولا واخده بالها منى ولا من بيتها ولا حتى من ابنها

عبد الخالق:بزهول..امال واخده بالها من ايه لما هى بتهملك انت وابنك وبيتها كمان...

. هنقول واخده بالها منى انا وامها؟؟

 دى كل فين وفين لما بتيجى وبعد ما انا وامها بنتحايل عليها..

 وفى الاخر نبعتلها حد من اخوتها يجبها وبتروح فى نفس اليوم..

وتقولى علشان ادهم يجى يلقينى محضرلو الاكل ولا لو احتاج حاجه مينفعش اتاخر عليه يابابا...

 يبقى ازاى مقصره يابنى فهمنى؟؟؟

ادهم:ياعمى مبتنضفش البيت سيباه مليان تراب..

 وانا ابقى جاى تعبان وعايز انام وهى عايزه تقعد وتحكى وترغى ما هى نايمه طول النهار وعايزه تسهر بقى..

 يرضيك كده ياعمى..

عبد الخالق:قولى الاول هى كانت بتنضف قبل ماتولد..

ادهم:الصراحه كانت يوماتى بتنضفه لحد يوم ما كانت رايحه تولد كانت منضفه البيت وسيباه زى الفل..

من ساعه ما ولدت بقى وهى كل فين وفين لما تحن وتنضفه...

عبد الخالق:يابنى اديك قولت اهو يعنى هى مش عارفه تعمل حاجه من ابنك..

الواد لسه صغير تسيبه يتفلق من العياط وينحر فى نفسه ويتعب من كتر العياط علشان تنضف..

 وبعدين يا ادهم انت متجوز بنتى وانت عارف انها مكنتش بتعمل اى حاجه ولا تعرف حاجه عن شغل البيت وانا قولتلك الكلام دا قولتلى انا راضى يا عمى حصل ولا لاء..

ادهم:بأحراج..حصل يا عمى..

وانا كنت بساعدها وبعلمها بس لما كنت بشتغل شغلانه واحده دلوقتى انا مطحون  وطالع عينى فى شغلنتين..

 من حقى ارجع بيتى يكون نضيف واعرف انام وارتاح فيه التلت اربع ساعات اللى برتاحهم من غير وجع دماغ...

عبد الخالق:هو انت بتروح تنام فى البيت اربع ساعات وبنتى طول اليوم لوحدها؟؟!!

ادهم:ايوه يا عمى ببقى مهدود وهى بقى قالبه وشها وعايزه تتكلم وترغى ولما قولتلها عايز انام فضلت تعيط وتصحى فيا قوم قوم قوم لحد ما اتعصبت عليها وضربتها بالقلم..